Kendimizi rahat hissettiğimiz, alıştığımız, tanıdık, bildik alanın içinde kendi konforumuzu oluşturur ve ona tutunuruz. Acı çeksek bile alıştığımız acıyı terk etmek bile zor gelir. Değişiklik yapıp yeni zorluklar yaşamaktansa halihazırda olan zorluklarımızla yaşamayı seçeriz çoğu zaman. Değişime adım atmak zor gelir. Her yeni gün geçmişten getirdiğimiz anılara, tanıdık yüzlere hatta duygulara tutunuruz. Sabah uyanınca sevdiklerimizi, sevmediklerimizi, öfke ve diğer iyi ya da kötü duygularımızı hatırlayıp güne güvenle başlarız. Dünkü biz olduğumuzu kendimize hatırlatır, aynı eylemleri tekrarlayarak aynı rutinle güne devam ederiz. Bu bize aittir, konfor alanımızda güvende hissederiz. Ancak her gün aynı hayatı yaşarken, aynı duyguları hissederken ve aynı düşünceleri tekrarlarken hayatımızda bir şeylerin değişmesini beklemek hatadır. Hayaller ve hedeflerimiz için önce rutinlerimizi değiştirmemiz ve yaşamak istediğimiz hayata uygun olmamız gerekir. Nasıl bir hayat istiyorsak onun için adım ...
Yaşarken öğrendiklerimi paylaştığım bir blog