Ayna Rengi

Bebeği dünyaya geldiğinde anne ve babalar onun ne kadar savunmasız ve narin olduğunu daha derinden hissederler ve dokunmaya bile kıyamazlar. Bebeği kucaklarına aldıklarında topuğundaki iğne deliğini görürler ve bu onlara acı verir. Bunun yanında bir de bebek 5 günlük olduğunda topuğundan kan aldırmaları gerekir.

Artık yeni bir hayat sizi bekliyor. Gerçi hamilelik başladığında kendinizi ve hayatı yeniden keşfedeceğiniz yeni bir dünyaya adım atmıştınız. Bebeğinizi kucağınıza aldığınızda daha önce tatmadığınız duygular hissetmeye başladınız. O an dünyaları verseler değişmeyeceğiniz bir güzellikle karşı karşıyasınızdır. Sizi bekleyen sorumlulukların ağırlığı, uykusuz geçecek günler, zamansızlık, her şeye yetişme telaşı, başkalarının sürekli işinize karışacağı ve kendinizi kanıtlama çabalarınız gibi bir sürü olumsuz düşünceler gelip geçiyorken bebeği gördüğünüz anda her şey uçup gider ve saatler sürecek huzur başlar. Her şeyi bir yana bırakıp o özel anların tadını çıkarmak istersiniz. Tabi fırsat bulabilirseniz. Heyecanı paylaşmak isteyen sevenleriniz, akrabalar, doktor ve hemşireler sürekli bölse de ömürde nadide yaşanan anlardan biridir. Olumsuzlukların keyfinizi kaçırmasına izin vermeyin, doya doya yaşayın o anı.

Her bebek farklı yapıda ve kendine özgüdür. Bazı özellikleriyle diğer bebeklerle benzerlik gösterebilirler.Ancak kıyaslayarak kendiniz için de bebek için de hayatı olumsuz hale getirmemeniz gerekir. Bebekler 10 ay ile 18 ay arasında yürüyebilirler. Daha önce yürüyen bebekler de olabilir. 6 ay civarı sürünmeye başlayan bebekler olabildiği gibi sürünmeyip direkt olarak yürümeye başlayanlar da vardır. Ancak 18 ayı doldurup hâlâ yürüyemeyen bebekler için uzmanlara danışılmalıdır.

Bebeğimi dünyaya getirdiğimde kendimi çok acizleşmiş hissettim bunun yanında çok da güçlü olmaya başlamıştım. O kadar uykusuz geçen saatin ardından gün boyu uykum gelmemişti. Ona doya doya bakmak, o anları güzel değerlendirmek istiyordum. Çok değerli, özel ve duygu dolu anlar. Bebeğimi görünce inanamadım,o küçük şey karnımdan çıkıp benim dünyam oluvermişti. Yorgundu, dökülen derisi, yumuşak buruşuk vücudu o kadar savunmasızdı ki, ağlatmamak ve korumak için ne gerekiyorsa yapmak istiyor insan. Artık o bir anne ve babanın emaneti oluyor ve sorumluluğunuz altına giriveriyor.

Bir çiçek gibi narin, kırılgan ve özel bakım isteyen çocuk yetiştirme mevzusu ihmali ve hataları kabul etmiyor. O nedenle bilinçli olunmalı ve anlık kararlar vermeye hazır olabilmek için küçük küçük pratikler yapılmalı. Çocukla oynamak, vakit geçirmek ve mutlu anlarında yanında olmak genelde zevk alınan ve istenilen durumlardır. Ancak istemediğimiz davranışlar gösterdiğinde, ağladığında, durmadığında ne yapmamız gerektiğini şaşırıp bocalayabiliriz ve çocuğun bu haliyle başa çıkmak zor gelebilir.

Çocukların bir şeyi alışkanlık haline getirmesini istiyorsanız önce kendiniz yapmalı ve onun yapmasına destek olmalısınız. Ailenin yapmadığı ve model olmadığı bir şeyin çocuğun hayatında kalıcı olması zordur. Çocukların kitap okuması ve alışkanlık haline getirebilmesi için neler Yapmak Gerekir? Hamilelikten itibaren bebekle iletişim kurmak ve kitap okumak önemlidir. Çocuğun kitap okuma alışkanlığı edinmesi için bebeklikten itibaren kitapla irtibatlı olması sağlanmalıdır. Kitap okumayı sevdirmek için bebeklik döneminde bakabileceği, oynayabileceği tarzda bez kitaplar ve çeşitli bebek kitapları alımalıdır. Bu kitapların bazıları suya dayanıklı, ısırmaya uygun yapıda olabilmektedir. Böylece bebeğin dokunarak, ağzına sokarak oynaması sağlanır.

Kişinin yaptıklarını ne amaçla yaptığını bilmesi, yaptıklarının ve kararlarının sonucunda kendisinin etkileneceğini bilerek ona göre adım atması süreci kişinin sorumluluk bilincini gösterir. Sorumluluk sahibi olmak özgüvenle de bağlantılıdır.  Özgüven ve sorumluluk duygusunun gelişimi bebeklikten itibaren ailenin söz, tavır, davranış ve çocuğa karşı tutumlarına göre şekillenir. Bu nedenle aile, çocuklarını bebeklikten itibaren kendi ayakları üstünde durabilen bir birey olarak yetiştirmeye yönelik tavır ve davranışlar içinde olmalıdır.   Bebeğin mamasını kendi elleriyle yemeye gayret etmesi, kaşığını tutarak yemesi ve daha fazla yemek istemezse zorlanmaması ve kendi tercihine göre yemeği yiyebilmesi gibi kendi kararlarını vermesine yönelik gelişim aşamaları doğru atlatılmalıdır. Yemeye, tabağı bitirmeye zorlanmamalıdır.   Ailenin çocuktur anlamaz diye düşünmemesi, hayatlarına çocuk girdiği andan itibaren kendi tavır ve davranışlarına dikkat etmesi, hem örnek şekilde davranmaya ...

Kitabı uzun zamandır duymama rağmen ancak okuma fırsatı buldum. Yalın, samimi anlatımı yanında yaşadıklarından kesitler sunarak annelik üzerine güzel bir kitap yazmış Hatice Kübra Toygar hanım. Bir insanın uygulamadığı şeyleri anlatıp başkasına tesir etmesi çok zordur. O nedenle uygulanıyor olması ve uygulanabilir şekilde anlatılması önemli. Toplumumuzda geçmişten gelen çok fazla yanlış bilgi ve uygulama var. Doğru bildiğini düşünenler araştırmadığı gibi bir de başkalarına bildiklerini empoze etmeye çalışıyor malum çoğu insan ebeveynliği tecrübe etmiş ve başkalarına söyleyeceği şeyler illa ki oluyor.