Ayna Rengi

Üç boyutlu resimleri ilk bakışta görmek zordur,herkes kolayca göremez. Görmek için zorlanmak, yaklaşıp uzaklaşmak, gözü şaşı yapıp düzeltmek, görene kadar beklemek, zahmet çekmek gerekir. Sonra bir anda yeni bir alem açılır önüne, suyun içinde yüzer gibi bir şekil yükselir zeminden ve başka bir dünyaya açılırsın.

Şu an Türkiye'nin ve dünyanın her yanında bir sürü sıkıntılı insan var, kimisi hastalıkla boğuşuyor, kimisi zulme maruz kalmış, kimisi ölen yakınına ağlıyor, kimisi ayrılık acısı çekiyor, kimisi ölüm döşeğinde ve buna benzer bir sürü şey yaşanıyor. Peki biz ne kadarını biliyoruz, duyuyoruz? Ne kadarının farkındayız?

Lezzetleri acılaştıran ölümü hatırlamak, acı anları lezzetlendiren ölümü unutmamak… Uzun süren sıkıntılar, bitmeyecekmiş gibi geldiğinde büyür, uzun süren mutluluk yine üzüntü, bitme korkusu yaşatır ya da insanoğlu sıkılır. Acılar, inişler çıkışlar güç verir insana ve mutluluk verir. Bitmesin deriz ama biz acaba hazır mıyız daimi mutluluk ve sevinçlere… Biz ayrılık, acı, başarısızlık ve mutsuzluklardan besleniyoruz ama anlayamıyoruz. Bitmez sanma her şey bitecek, bu hayat fani ve biterek anlamlanıyor bir sürü şey bu hayatta…

Hayat mücadelemiz kendimize özgüdür. Bazen paylaşanlar, bizimle aynı zaman diliminde yanımızda olanlar olsa da herkes kendi amel defterini kendi oluşturuyor. Yıllarca bir bakış, bir selam ile de olsa hayatımıza girip çıkan bir çok insan hikayemize katkı sağlamıştır. Etrafa bakışımız, sevgimiz, nefretimiz; insanlarla ilişkilerde deneyimlediğimiz iyi ya da kötü şeyler sonucu oluşmaktadır.