Ayna Rengi

Her sabah gördüğüm o manzara bugün bir başka güzel. Her gün güneş doğsa da her gün göremiyoruz onu. İçimiz kıpır kıpırken, güzel gelişmeler olunca, piknik, gezi ve manzara seyri söz konusu olunca o günün güneşi de ayrı parlıyor. Bugün camdan daha bir ayrıntılı baktım. Dünkü gördüğüm yer değilmiş gibi. Usulca seyrettim etrafta olanları. Okuldan gelen çocuk sesleri, sokaktan yükselen her bir ses, yeşil ve mavinin büyüleyici tonları bugün her zamankinden farklıydı. Ben farklıydım çünkü. Fotoğraf çeker gibi, video kaydeder gibi baktım uzun uzun. Yeni bir şehire gelmişim gibi. Yeniden baktım sıradan gördüğüm her şeye... Her şey daha bir anlamlı, daha bir uzak ve uzak olduğu kadar da yakın geldi. Çok tanıdık, bir o kadar da yabancı... Dışarıya açılan pencerem puslu olunca puslanıyor her yer. Bir söz vardı bir takvimde; penceresi kadar düşer bir eve ayın ışığı. O gün gözlerimin kalbimi yansıtmasına ve ruhumun sesini duymasına izin verdim. Hayır uzağa gitmedim. Her şey yerli yerind...

Zamana yenik düşen hayaller de bir gün dumanlar gibi sarar etrafını... Başka şey göremez, düşünemez olursun bir süre... Sonra dağılır bulutlar... O sürenin ne kadar olacağını belirleyen senin ruhun  ve zihnindir. Doğru yönettiğimizde bizi çok güzel yerlere götüren zihnimiz bilinçsizce savrulduğumuzda istemediğimiz düşüncelerde dolaştırır bizi. Farkındalık ve yönlendirme çok önemli. Sevmek ve geçmişi kabullenmek. Affetmek, teşekkür etmek çok önemli. Hayat hızla akıp gidiyor yarınlara ne bıraktığımıza dikkat edersek geçmişimiz de bizi mutlu eder.. Sevgilerimle...