Ayna Rengi

Alarmının sesiyle uyanmıştı. Bedeni aynı yerde, aynı odada ve bildiği duygularla doluydu. Gözlerini açınca gördükleri aynıydı. Değişmeyenlerin verdiği güven ve huzur ile güne başladı. Her sabah yaptıkları neredeyse aynıydı. Bazılarını farkında olmadan otomatik olarak yapıyordu, hızlıca. Uyandığında yine aynı kişileri seviyor, aynı kişilere öfke duyuyor, aynı düşüncelerin dönüp dolaşmasını izliyor, dün nasıl bıraktıysa öyle uyanmak ona güvende hissettiriyor. Bu kadar aynılık içinde farklı bir gün ve değişim beklemek pek de mümkün olmuyor. İnsan hayatındakilere sıkıca tutundukça yeniyi hayatına alması o oranda zor oluyor. Bıraktıkça yeniye yer açılır ve yeniyi alabildikçe bırakmak kolay olur. Bazen zor da olsa kötü de olsa, acı da verse bırakmakta zorlanır insan çünkü o bildiği acıdır. Bilmediği korkutur, belirsizlikten neler geleceğini bilmediği için bildiğine sarılır.  Hayata güvendikçe eskiyi bırakmak ve yeniyi kucaklamak kolaylaşır. Hayatı kucaklayan, her deneyimin öğ...

Kendimizi rahat hissettiğimiz, alıştığımız, tanıdık, bildik alanın içinde kendi konforumuzu oluşturur ve ona tutunuruz. Acı çeksek bile alıştığımız acıyı terk etmek bile zor gelir. Değişiklik yapıp yeni zorluklar yaşamaktansa halihazırda olan zorluklarımızla yaşamayı seçeriz çoğu zaman. Değişime adım atmak zor gelir. Her yeni gün geçmişten getirdiğimiz anılara, tanıdık yüzlere hatta duygulara tutunuruz. Sabah uyanınca sevdiklerimizi, sevmediklerimizi, öfke ve diğer iyi ya da kötü duygularımızı hatırlayıp güne güvenle başlarız. Dünkü biz olduğumuzu kendimize hatırlatır, aynı eylemleri tekrarlayarak aynı rutinle güne devam ederiz. Bu bize aittir, konfor alanımızda güvende hissederiz. Ancak her gün aynı hayatı yaşarken, aynı duyguları hissederken ve aynı düşünceleri tekrarlarken hayatımızda bir şeylerin değişmesini beklemek hatadır. Hayaller ve hedeflerimiz için önce rutinlerimizi değiştirmemiz ve yaşamak istediğimiz hayata uygun olmamız gerekir. Nasıl bir hayat istiyorsak onun için adım ...

Kendimizi rahat hissettiğimiz, alıştığımız, tanıdık, bildik alanın içinde kendi konforumuzu oluşturur ve ona tutunuruz. Acı da çeksek alıştığımız acıyı terk etmek bile zor gelir. Değişiklik yapıp yeni zorluklar yaşamaktansa halihazırda olan zorluklarımızla yaşamayı seçeriz çoğu zaman. Değişime adım atmak zor gelir. Her yeni gün geçmişten getirdiğimiz anılara, tanıdık yüzlere hatta duygulara tutunuruz. Sabah uyanınca sevdiklerimizi, sevmediklerimizi, öfke ve diğer iyi ya da kötü duygularımızı hatırlayıp güne güvenle başlarız. Dünkü biz olduğumuzu kendimize hatırlatır, aynı eylemleri tekrarlayarak aynı rutinle güne devam ederiz. Bu bize aittir, konfor alanımızda güvende hissederiz. Ancak her gün aynı hayatı yaşarken, aynı duyguları hissederken ve aynı düşünceleri tekrarlarken hayatımızda bir şeylerin değişmesini beklemek hatadır. Hayaller ve hedeflerimiz için önce rutinlerimizi değiştirmemiz ve yaşamak istediğimiz hayata uygun olmamız gerekir. Nasıl bir hayat istiyorsak onun için adım ad...